-
1 dīripiō
dīripiō uī, eptus, ere [dis- + rapio], to tear asunder, tear in pieces: Cum diripereris equis, O.: membra manibus nefandis, O.: dapes, V.— To lay waste, ravage, spoil, plunder, pillage: bona eorum, Cs.: oppidum, Cs.: captas urbīs, L.: diripiendas civitates dare, Cs.: direpta domus, V.: praedas imperatores cum paucis diripiebant, seized and divided, S.: aras, strip, V.: mella, steal, V.— To tear away, snatch away: Vaginā ensem, V.: direpta leoni Pellis erat, O.* * *diripere, diripui, direptus Vtear apart/to pieces/asunder; lay waste, plunder, pillage; seize and divide -
2 diripio
dī-rĭpĭo, ŭi, eptum, 3, v. a. [rapio], to tear asunder, tear in pieces (class.).I.In gen. (rarely):II.Pentheum diripuisse aiunt Bacchas,
Plaut. Merc. 2, 4, 1:Hippolytum (equi),
Ov. A. A. 1, 338; id. F. 5, 310:nec opinantes (leae),
Lucr. 5, 1319:membra manibus nefandis,
Ov. M. 3, 731 et saep.:venti diripiunt fretum,
Stat. Th. 5, 367. —In partic.A.Milit. t. t., to lay waste, ravage, spoil, plunder an enemy's territory or possessions (so most freq.):b.bona alicujus,
Caes. B. G. 7, 3, 1; 7, 42, 3; 7, 43, 2:magnum numerum frumenti commeatusque,
id. ib. 7, 38, 9:impedimenta,
id. ib. 2, 17, 3:naves more praedonum,
id. B. C. 3, 112, 3:praedas bellicas,
Sall. J. 41, 7 et saep.:oppidum,
Caes. B. C. 1, 21, 2; 3, 80 fin.:urbes,
Liv. 37, 32 fin.:tecta,
id. 5, 41:templa hostiliter,
id. 37, 21; cf.:castra hostiliter,
id. 2, 14; and:oppida hostiliter,
Suet. Caes. 54:civitates,
Caes. B. C. 3, 31 fin.:provincias,
Cic. de Imp. Pomp. 19, 57:patriam,
id. Att. 8, 2, 3 et saep.—With personal objects:2.Eburones,
Caes. B. G. 6, 34, 8; 6, 35, 4:Lusitanos,
Nep. Cato, 3, 4:ab hostibus diripi,
Caes. B. G. 7, 8, 4; cf. id. B. C. 2, 12, 4 al.—Transf. beyond the milit. sphere, to destroy, to rob:B.(Harpyiae) diripiunt dapes,
Verg. A. 3, 227:supellectilem,
Suet. Ner. 11.—To struggle, strive, contend for a thing (post-Aug.):C.talos jecit in medium, quos pueri diripere coeperant,
Quint. 6, 1, 47: editum librum, to buy up rapidly, Suet. Vita Pers. fin. —Of persons:diripitur ille toto foro patronus,
Sen. Brev. Vit. 7; so,Timagenem, id. de Ira, 3, 23: Homerum (urbes),
Stat. Silv. 5, 3, 131:matrem avidis complexibus ambo,
id. Th. 5, 722:te potentiores per convivia,
Mart. 7, 76.—To tear away, snatch away:III.direpto ex capite regni insigni et lacerata veste,
Curt. 7, 5, 24:ferrum a latere,
Tac. A. 1, 35; Hor. C. 3, 5, 21 Stallb. (al. derepta). —Trop., of the mind and feelings, to distract, distress:differor, distrahor, diripior,
Plaut. Cist. 2, 1, 5. -
3 diruo
dī-rŭo, rŭi, rŭtum, 3, v. a., to tear asunder, overthrow, demolish, destroy (class. —cf.: deleo, diluo, exstinguo, everto, demolior).I.Prop.:II.maceriam,
Ter. Ad. 5, 7, 10:urbem,
Cic. Inv. 1, 40, 73; id. Q. Fr. 1, 1, 8, § 25; Suet. Caes. 54; Ov. M. 12, 551 et saep.:muros,
Nep. Con. 4 fin.:templa,
Suet. Calig. 60:arcum circi,
id. Ner. 25:monumentum,
id. Dom. 8; Hor. C. 3, 30, 4: fores ira, Prop. 4 (5), 9, 14:arbusta,
Verg. A. 10, 363:regna Priami,
Prop. 2, 28, 54 (3, 26, 8 M.); cf. id. 4 (5), 1, 113 et saep.— Absol.:diruit, aedificat,
Hor. Ep. 1, 1, 100; cf.:nova diruunt, alia aedificant,
Sall. C. 20, 12.—Hyperbol.: caelum, Auct. B. Hisp. 42 fin. —Transf.:agmina vasto impetu,
to drive asunder, scatter, Hor. C. 4, 14, 30:omnia Bacchanalia,
i. e. to abolish, Liv. 39, 18.—And in milit. lang.: aere dirutus, qs. ruined in pay, i. e. deprived of pay; said of a soldier whose pay was stopped as a punishment, Varr. ap. Non. 532, 4 sq.; cf. Cic. Verr. 2, 5, 13 Zumpt; cf.also beyond the milit. sphere, and without aere, of a bankrupt: homo diruptus dirutusque,
both ruptured and bankrupt, Cic. Phil. 13, 12. -
4 dī-scindō
dī-scindō cidī, cissus, ere, to tear asunder, cut apart, cleave, divide, rend, tear: Vestem, T.: tunicam: purpureos amictūs manu, V.: labrum, T.: artūs, V.: novaculā cotem, L.: amicitiae discindendae, rudely broken off. -
5 dī-ruō
dī-ruō ruī, rutus, ere, to tear asunder, overthrow, demolish, destroy: maceriam iube dirui, T.: urbem: muros, N.: nova diruunt, alia aedificant, S.: post diruta Pergama, O.—To scatter, disperse, destroy: agmina vasto impetu, H.: omnia Bacchanalia, L. — Esp., to deprive (of pay), ruin: aere dirutus est, his pay was stopped: homo dirutus, bankrupt. -
6 inter-scindō
inter-scindō scidī, scissus, ere, to tear asunder, break down, divide, interrupt: pontem: aggerem, Cs.—To cut off, separate, part: Chalcis arto interscinditur freto, L. -
7 abrumpo
abrumpere, abrupi, abruptus V TRANSbreak (bonds); break off; tear asunder; cut through, sever; remove, separate -
8 interscindo
inter-scindo, scĭdi, scissum, 3, v. a., to tear asunder, break down; to separate, interrupt (class.).I.Lit.:II.pontem,
Caes. B. G. 2, 9; Cic. Leg. 2, 4:aggerem,
Caes. B. G. 7, 24:venas,
i. e. to open, Tac. A. 15, 35. — -
9 scindo
scindo, scĭdi, scissum, 3 (old perf. redupl. scicidi, Enn., Naev., Att, and Afran. ap. Prisc. p. 890 P.; or Enn. p. 133 Vanl.; Com. Rel. pp. 19 and 164 Rib.; cf. also, sciciderat. [p. 1643] Gell 6, 9, 16), v. a. [akin to Gr. schizô, to split; cf. Germ. scheiden, and Lat. scio], to cut, tear, rend, or break asunder; to split, cleave, divide, or separate by force, etc. (freq. and class.; but in tempp.perf. ante-class.and postAug.; syn.: findo, rumpo).I.Lit.: quom saxum scisciderit, Enn. ap. Prisc. l. l.: non ergo aquila scisciderat pectus, Att. ib. and ap. Gell. l. l.: satis fortiter vestras sciscidistis colus, Afran. ap. Prisc. l. l.: scindens dolore identidem intonsam comam, Att. ap. Cic. Tusc. 3, 26, 62:b.crines,
Verg. A. 12, 870; Ov. M. 11, 683:capillos,
id. H. 3, 79; Tib. 1, 10, 55; cf., in a Greek construction: scissaeque capillos matres,
Ov. M. 8, 526:vela,
Plaut. Trin. 4, 1, 18:epistulam,
Cic. Fam. 5, 20, 9:vestem,
to tear open, Liv. 3, 58; Quint. 2, 15, 7; Prop. 2, 15 (3, 7), 18; Ov. M. 9, 166; Hor. C. 1, 17, 27; cf.:vestem tibi de corpore,
Prop. 2, 5, 21:pecora scindunt herbarum radices,
Col. 2, 18, 2:asini me mordicibus scindant,
tear, lacerate, Plaut. Aul. 2, 2, 57:sinus,
Ov. M. 10, 386:latus flagello,
id. Ib. 185:lacerum corpus ictibus innumeris,
Sil. 1, 172:vitiato fistula plumbo Scinditur,
bursts open, Ov. M. 4, 123; cf.:et faceret scissas languida ruga genas,
wrinkled, Prop. 3, 10, 6:vallum,
to break through, tear up, Caes. B. G. 3, 5; 5, 51; Liv. 7, 37; Tac. H. 4, 28:limen portae,
to break in pieces, Plaut. Bacch. 4, 9, 31:pontem,
to break down, id. ib. 5, 26:cuneis lignum,
to split, cleave, Verg. G. 1, 144:quercum cuneis,
id. A. 7, 510:cuneis fissile robur,
id. ib. 6, 182; cf.:ferro aequor (i. e. humum),
id. G. 1, 50; cf.solum,
id. ib. 2, 399:vomere terram,
Ov. A. A. 2, 671:freta ictu (remorum),
id. M. 11, 463:puppis aquas,
id. Tr. 1, 10, 48:fluvios natatu,
Claud. Cons. Hon. 4, 347:tellurem mare scindit,
Luc. 3, 61:agmen,
Tac. A. 1, 65 et saep.:labra,
to open wide, Quint. 11, 3, 81:obsonium,
to cut up, carve, Sen. Vit. Beat. 17; cf.nihil (edulium),
Mart. 3, 12, 2:aves in frusta,
Sen. Brev. Vit. 12.—Prov.: penulam alicui, to tear off one's travelling cloak, i.e. to urge, press, solicit one to stay, Cic. Att. 13, 33, 4.—B.Transf., to part, separate, divide; of places:2.dirimit scinditque Sueviam continuum montium jugum,
Tac. G. 43:frons Italia in duo se cornua scindit,
Mel. 2, 4, 7.—Mid.: omnis Italia scinditur in duo promuntoria,
Sall. H. 4, 18 Dietsch.—In gen.:se (lutamenta),
Cato, R. R. 128:se (nubes),
Verg. A. 1, 587.—Mid.:omnis fumus, vapor, etc.... scinduntur per iter flexum,
Lucr. 4, 91:scinditur in geminas partes circumfluus amnis,
Ov. M. 15, 739; Luc. 1, 551.— Absol.:sentes quod tetigere, ilico rapiunt: si eas ereptum, ilico scindunt,
Plaut. Cas. 3, 6, 2.—To destroy:II.scindunt proceres Pergamum,
Plaut. Bacch. 4, 9, 130.—Trop., to tear in pieces, to distract, agitate, disturb, etc.:A.aliquem quāvis scindunt cuppedine curae,
Lucr. 3, 994:quantae tum scindunt hominem cuppedinis acres Sollicitum curae,
id. 5, 46: nolo commemorare, quibus rebus sim spoliatus, ne scindam ipse dolorem meum, tear open, i. e. renew my grief, Cic. Att. 3, 15, 2:non sine piaculo sanctissimas necessitudines scindi,
to be sundered, separated, Plin. Pan. 37 fin.:ut (actio) noctis interventu scinderetur,
was interrupted, id. Ep. 2, 11, 16:verba fletu,
Ov. P. 3, 1, 157:vox scinditur,
is broken, cracked, Quint. 11, 3, 20:sic genus amborum scindit se sanguine ab uno,
divides, branches off, Verg. A. 8, 142; cf.: scidit deinde se studium atque inertiā factum est, ut artes esse plures viderentur, was separated, divided, Quint. prooem. § 13; cf.:naturalis pars philosophiae in duo scinditur corporalia et incorporalia,
Sen. Ep. 89, 16:scinditur incertum studia in contraria vulgus,
Verg. A. 2, 39; cf. Tac. H. 1, 13:scindebatur in multiplices curas,
Amm. 16, 3, 3.—Hence, scissus, a, um, P. a., split, cleft, divided.Lit.:B.folia pluribus divisuris,
Plin. 25, 5, 21, § 48:vitis folio,
id. 14, 2, 4, § 23:scissae (aures) cervis ac velut divisae,
id. 11, 37, 50, § 136:alumen,
Col. 6, 13, 1 (for which:scissile alumen,
Cels. 5, 2; 6, 11):vestibus,
Vulg. Job, 2, 12.— -
10 dī-vellō
dī-vellō vellī, volsus or vulsus, ere, to tear apart, rend asunder, tear in pieces, separate violently, tear: res a naturā copulatas errore: corpus, V.: mordicus agnam, H.: nodos manibus, untie, V.: divulsa remis Unda, O.—To tear away, wrench off, wrest, tear, separate, remove: ab eis membra: liberos a parentum complexu, S.: dulci amplexu divelli, V.: ramum trunco, O.—Fig., to tear apart, destroy, sunder, distract: commoda civium: rem divolsam conglutinare: amorem querimoniis, H.: divellor dolore.—To remove, part, sever, estrange: Me (a te), H.: ab eo divelli: sapientiam a voluptate. -
11 discindo
dī-scindo, cĭdi, cissum, 3, v. a., to tear or cleave asunder, to cut asunder, divide, rend, tear (class.—for syn. cf.: findo, scindo, dirimo, divello, separo, secerno).I.Lit.:II.salicem Graecam discindito,
Cato R. R. 40, 2:vestem,
Ter. Ad. 1, 2, 4 (quoted Cic. Cael. 16, 38); Suet. Caes. 84; id. Ner. 42 al.; cf.tunicam,
Cic. de Or. 2, 47, 195:purpureos amictus manu,
Verg. A. 12, 602:labrum,
Ter. Ad. 4, 2, 20; cf.:maxillam ictu,
Suet. Calig. 58:artus,
Verg. G. 3, 514:nubem (vis venti),
Lucr. 6, 436:cotem novaculā,
Cic. Div. 1, 17, 32; Liv. 1, 36; cf.:trabes aut saxa securibus cuneisque,
Tac. H. 5, 6 fin.:cunctantem flagellis,
Suet. Calig. 33 et saep.— Absol.:nulli penitus discindere ferro contigit,
Luc. 1, 31.—Trop.:discissa cum corpore vis animai,
Lucr. 3, 639:tales amicitiae sunt remissione usus eluendae et dissuendae magis quam discindendae,
Cic. Lael. 21, 76:omnis oratio aut continua est aut inter respondentem et interrogantem discissa,
interrupted, divided, Sen. Ep. 89, 16.—Rarely of persons:discissi studiis turbulentis,
Amm. 25, 5; cf. id. 22, 5; 28, 4 fin. -
12 divello
dī-vello, velli (Ov. M. 11, 38;I.but divulsi,
Sen. Hippol. 1173), vulsum, 3, v. a.To rend asunder, to tear in pieces, to separate violently, to tear (class.; cf.: findo, scindo, dirimo, segrego, secerno).A.Lit.:B.res a natura copulatas audebit divellere,
Cic. Off. 3, 18 fin.:corpus, et undis spargere,
Verg. A. 4, 600; so,corpus,
Ov. M. 4, 112:agnam,
Hor. S. 1, 8, 27; cf.:suos artus lacero morsu,
Ov. M. 8, 878:membra,
id. Tr. 3, 9, 27; id. M. 13, 865 et saep.:magnos montes manibus,
i. e. to cleave, Lucr. 1, 202; cf.:mediam partem quercus (with discidere),
Gell. 15, 16, 3:nodos manibus,
to untie, Verg. A. 2, 220:paenulam sentibus,
Suet. Ner. 48:nubem,
Lucr. 6, 203; cf.:moenia mundi,
id. 6, 122.—Trop., to tear violently apart, remove, destroy, sunder:II. A.commoda civium,
Cic. Off. 2, 23, 82:rem dissolutam divulsamque conglutinare,
id. de Or. 1, 41, 188; cf. id. ib. 3, 6, 24:affinitas divelli nullo modo poterat,
to be dissolved, destroyed, id. Quint. 6, 25; cf.amicitiam,
Sen. Ep. 6; and:amorem querimoniis,
Hor. C. 1, 13, 19:somnos (cura),
id. Ep. 1, 10, 18:distineor et divellor dolore,
am distracted, Cic. Planc. 33, 79.—Lit.:B.membra divellere ac distrahere,
Cic. Sull. 20 fin.:aliquem ab aliquo,
id. Cat. 2, 10, 22; id. Mil. 36:liberos a parentum complexu,
Sall. C. 51, 9;for which: aliquem dulci amplexu,
Verg. A. 8, 568; cf.:Damalin adultero,
Hor. C. 1, 36, 19:nec me umquam Gyas (sc. a te),
id. ib. 2, 17, 15.—Trop.:sapientiam, temperantiam, a voluptate divellere ac distrahere,
Cic. Fin. 1, 16, 50. —So of persons, to draw away from one in feeling, to estrange:qui a me mei servatorem capitis divellat ac distrahat,
Cic. Planc. 42, 102. -
13 dīsiciō or dissiciō
dīsiciō or dissiciō (disiicio), iēcī, iectus, ere [dis + iacio], to throw asunder, drive asunder, scatter, disperse, break up, tear to pieces: late disiectis moenibus, L.: disiecta spatio urbs, L.: nubīs, O.: ostendens disiectis volnera membris, i. e. the wounded body with limbs torn off, O.: disice corpora ponto, V.: ratīs, V.: passim navīs, L.: disiecti membra poëtae, H.— To rout, disperse, scatter: eā (phalange) disiectā, Cs.: quos medios cohors disiecerat, S.: barbarorum copiis disiectis, N.: pulsos in fugam, Ta.— To dash to pieces, ruin, destroy: arcem a fundamentis, N.: moenia urbium disiecta, dilapidated, N.: dide, dissice, Caecil. ap. C.—Fig., to thwart, overthrow, frustrate, bring to naught: pacem, V.: consilia ducis, L. -
14 dis-trahō
dis-trahō āxī, actus, ere, to pull asunder, tear in pieces, part, divide: (corpus) quod distrahi non possit: corpus passim distrahendum, L.: turbatis distractus equis, V.: aciem eius distrahi pati, broken, Cs.—To sell in parcels: agros, Ta. — To tear away, draw away, part, separate, remove: ab eis membra: illam a me, T.—Fig., to divide, distract, perplex: haec opinione: animi in contrarias sententias distrahuntur: res p. distracta, L.: amorem, T.: rem, to frustrate, Cs.: famā distrahi, i. e. to be in ill repute, Ta.: controversias, to adjust: voces, i. e. to leave a hiatus.—To part, disconnect, estrange, alienate: sapientiam ab eā (voluptate): a me servatorem. -
15 rumpō
rumpō rūpī, ruptus, ere [RVP-], to break, burst, tear, rend, rive, rupture, break asunder, burst in pieces, force open: vincula: obstantia claustra, H.: pontem, break down, L.: montem aceto, Iu.: arcum, Ph.: plumbum, H.: vestīs, O.: praecordia ferro, pierce, O.: guttura ferro, cut, O.: ruptus turbo, bursting forth, V.: inmensae ruperunt horrea messes, crammed to bursting, V.—Of the body, to break, split, burst, break open, rend, tear: ut me ambulando rumperet, i. e. kill with errands, T.: si quis rumpet occidetve, wounds, L. (old form.): ilia, V.: Rupit Iarbitam Timagenis aemula lingua, Dum, etc., i. e. the effort to shout as loud as, etc., H.: si te ruperis, H.: cantando rumpitur anguis, bursts, V.: quā (licentiā audacium) ante rumpebar, could have burst.—To burst through, break through: media agmina, V.: ruptā mersum caput obruit undā, O.: ordines, L.— To break open, cause to break forth: fontem, O.: ubi inter nubila sese Diversi rumpent radii, burst forth, V.: dum amnes ulli rumpuntur fontibus, V.—Of a way or passage, to force, make by force: ferro rumpenda per hostīs Est via, must be forced, V.: eo cuneo viam, L.—Fig., to break, violate, destroy, annul, make void, interrupt: feodera: imperium, Cu.: sacramenti religionem, L.: ius gentium, L.: edicta, H.: decreta, O.: testamentum ruptum, annulled: nuptias, H.: fata aspera, V.: fati necessitatem humanis consiliis, L.— To break in upon, interrupt, cut short, end: somnum, V.: novissima verba, O.: segnīs Rumpe moras, end delay, V.: tibi reditum, cut off, H.— To break out in, give utterance to: rumpit has imo pectore voces, V.: questūs, V.* * *rumpere, rupi, ruptus Vbreak; destroy -
16 distraho
dis-trăho, xi, ctum, 3, v. a.I. A.Lit.1.In gen.:2.corpus quod dirimi distrahive non possit,
Cic. N. D. 3, 12; cf. id. Tusc. 1, 29, 71:exanimor, feror, differor, distrahor, diripior,
Plaut. Cist. 2, 1, 5; Pentheum diripuisse aiunt Bacchas;nugas... prae quo pacto ego divorsus distrahor,
id. Merc. 2, 4, 1 sq.; cf.: Mettum Fufetium equis ad curriculum ex utraque parte deligatum distraxit, Varr. ap. Non. 287, 22;so of the same: corpus passim,
Liv. 1, 28 fin.;of Hippolytus: turbatis distractus equis,
Verg. A. 7, 787:quae (materia) neque perrumpi neque distrahi potest,
Caes. B. G. 7, 23 fin.; cf.vallum (with diripere),
Liv. 25, 36:ut aciem ejus distrahi paterentur,
i. e. to be separated, broken up, Caes. B. C. 3, 92, 1:Taurus mons mediam distrahens Asiam,
Plin. 5, 27, 27, § 97 et saep.—In partic., in mercant. lang., to sell separately, in parcels, to retail = divendere (mostly post-Aug.): dividant, differant, dissipent, distrahant, Lucil. ap. Non. 287, 9:(β). 3. B.coëmendo quaedam tantum ut pluris postea distraheret,
Suet. Vesp. 16:agros,
Tac. A. 6, 17; cf.fundum,
Dig. 2, 15, 8, § 15:merces,
Just. 9, 1, 6:bona venum,
Gell. 20, 1, 19 et saep.—Trop., to draw in different directions; to divide, distract, perplex:II. A.qui haec natura cohaerentia opinione distraxissent,
Cic. Off. 3, 3, 11; cf. Quint. 4, 3, 4:distrahitur in deliberando animus,
Cic. Off. 1, 3, 9; cf., shortly before: in quo considerando saepe animi in contrarias sententias distrahuntur; cf.:distrahor, tum hoc mihi probabilius, tum illud videtur,
id. Ac. 2, 43 fin.:cum Tiberium anceps cura distraheret, vine militum... an, etc.,
Tac. A. 2, 40; cf. id. ib. 6, 44:obsessos hinc fides, inde egestas inter decus ac flagitium distrahebant,
id. H. 4, 60:oratoris industriam in plura studia distrahere nolim,
Cic. de Or. 1, 59:sic distrahuntur in contrarias partes impotentium cupiditates,
id. Tusc. 5, 20 fin.; cf. Tac. A. 4, 40: res publica [p. 599] distracta lacerataque, Liv. 2, 57; cf.quae sententia omnem societatem distrahit civitatis,
Cic. Off. 3, 6, 28: Caesarem et Pompeium perfidia hominum distractos in pristinam concordiam reducere, Balbus ap. Cic. Att. 8, 15 A.:amorem,
Ter. Ph. 3, 2, 33:concilium Boeotorum,
Liv. 42, 47:collegia,
Suet. Caes. 42:matrimonium,
Dig. 24, 2, 2 et saep.:rem,
to frustrate, prevent, Caes. B. C. 1, 33, 3:controversias, i. e. dirimere,
to end, adjust, Cic. Caecin. 2, 6; Suet. Caes. 85: voces, i. e. to leave a hiatus (opp. contrahere), Cic. Or. 45, 152:qua ipse fama distraheretur, i. q. differretur (cf. differo, B. 2.),
would be assailed, Tac. A. 3, 10.Lit.:B.membra divellere ac distrahere,
Cic. Sull. 20 fin.:illam a me distrahit necessitas,
Ter. Hec. 3, 5, 42; id. Phorm. 1, 4, 24; Cic. Fam. 4, 13, 2.—Trop.:2.sapientiam, temperantiam, fortitudinem copulatas esse docui cum voluptate, ut ab ea nullo modo nec divelli nec distrahi possint,
Cic. Fin. 1, 16, 50.—Of persons, to separate in sentiment, to estrange, alienate:A.aliquem ab aliquo (preceded by: a conjunctione avocare, and: a familiaritate disjungere),
id. Phil. 2, 10, 23;so with divellere,
id. Planc. 42, 102.—Hence, distractus, a, um, P. a.Divided (very rarely):B.(conjectus animaï) divisior inter se ac distractior,
Lucr. 4, 961.—Trop., distracted, perplexed:distractissimus tantorum onerum mole,
Vell. 2, 114, 1.— Adv. does not occur. -
17 per-scindō
per-scindō —, —, ere, to rend asunder, tear in pieces: omnia perscindente vento, L. -
18 abscindo
I.Lit.:II.tunicam a pectore abscidit,
he tore the tunic down from his breast, Cic. Verr. 2, 5, 1:cervicibus fractis caput abscidit,
cut off, id. Phil. 11, 5.—With simple abl.:umeris abscindere vestem,
Verg. A. 5, 685; with de, id. G. 2, 23:nec quidquam deus abscidit terras,
torn asunder, separated, Hor. C. 1, 3, 21; cf. Verg. A. 3, 418; Ov. M. 1, 22 al.:venas,
to open the veins, Tac. A. 15, 69; 16, 11.—Trop., to cut off, separate, divide (rare):reditus dulces,
to cut off, Hor. Epod. 16, 35:inane soldo,
to separate, id. S. 1, 2, 113:querelas alicujus,
Val. Fl. 2, 160:jus,
Dig. 28, 2, 9, § 2. -
19 rumpo
rumpo, rūpi, ruptum ( inf. paragog. rumpier, Afran. Com. 127), 3, v. a. [root rup], to break, burst, tear, rend, rive, rupture; to break asunder, burst in pieces, force open, etc. (very freq. and class.; a favorite word of the Aug. poets; cf. frango).I.Lit.: SI MEMBRVM RVPIT NI CVM EO PACIT TALIO ESTO, Lex XII. Tab. ap. Fest. S. V. TALIO, p. 274; and ap. Gell. 20, 1, 14; cf. Cato ap. Prisc. p. 710 P.:II.vincula,
Lucr. 3, 83; Cic. Cat. 4, 4, 8; id. Tusc. 1, 30, 74; Prop. 4, 10, 4; Verg. A. 10, 233 al.:catenas,
Prop. 3, 13, 11; Hor. S. 2, 7, 70; Ov. Am. 3, 11, 3:frena pudoris,
Prop. 4, 18, 3:obstantia claustra,
Hor. Ep. 1, 14, 9:teretes plagas (aper),
id. C. 1, 1, 28:pontem,
to break down, Liv. 7, 9; cf.:rupti torrentibus pontes,
Quint. 2, 13, 16:montem aceto (Hannibal),
Juv. 10, 153:Alpes,
Sil. 11, 135:arcum,
Phaedr. 3, 14, 10:plumbum (aqua),
Hor. Ep. 1, 10, 20:carinam (sinus Noto remugiens),
id. Epod. 10, 20:tenta cubilia tectaque,
id. ib. 12, 12:vestes,
Ov. M. 6, 131; cf.:tenues a pectore vestes,
id. A. A. 3, 707:sinus pariterque capillos,
id. M. 10, 722:linum ruptum aut turbata cera,
Quint. 12, 8, 13:praecordia ferro,
to penetrate, Ov. M. 6, 251; 5, 36; cf.:guttura cultro,
to cut, id. ib. 15, 465:colla securi,
id. ib. 12, 249:nubem (vis venti),
to sunder, rive, Lucr. 6, 432:fulmen nubes rumpit,
Sen. Q. N. 2, 58, 1:spiritus rumpit nubes,
id. ib. 2, 54, 3:ruptae nubes et in pronum solutae,
id. ib. 5, 12, 1:caelum,
Sil. 3, 196:polum,
id. 1, 135: turbo ruptus, breaking or bursting forth, Verg. A. 2, 416 et saep.:tuā causā rupi ramices,
burst, ruptured, Plaut. Merc. 1, 2, 30:suos ramices,
id. Poen. 3, 1, 37:inflatas vesiculas,
Cic. Div. 2, 14, 33:pectora fremitu (leones),
Lucr. 3, 297:illius immensae ruperunt horrea messes,
filled to repletion, Verg. G. 1, 49; Col. 10, 307:frugibus rupta congestis horrea,
Sid. 1, 6:ilia,
Cat. 11, 20; 80, 7; Verg. E. 7, 26; cf. with a personal object:rupit Iarbitam Timagenis aemula lingua, Dum, etc.,
Hor. Ep. 1, 19, 15.—Esp. reflexively, to burst or split one ' s self, to burst, split, etc.:me rupi causā currendo tuā,
Plaut. Merc. 1, 2, 43; id. Capt. prol. 14; Lucil. ap. Non. 88, 11; 382, 23:ut me ambulando rumperet,
Ter. Hec. 3, 4, 21:non, si te ruperis, Par eris,
Hor. S. 2, 3, 319.— Mid.: ego misera risu clandestino rumpier, to burst, split, Afran. ap. Non. 382, 21 (Com. Rel. p. 154 Rib.); so,frigidus in pratis cantando rumpitur anguis,
Verg. E. 8, 71:quā (licentiā audacium) ante rumpebar, nunc ne movear quidem,
could have burst, Cic. Q. Fr. 3, 9, 1:et inflatas rumpi vesiculas,
id. Div. 2, 14, 33; cf.:rumpantur iniqui, Vicimus,
Prop. 1, 8, 27:miser Rumperis (sc. irā) et latras,
Hor. S. 1, 3, 136: rumpere viam, iter, etc., to force a passage, make one ' s way by force: ferro rumpenda per hostes Est via, a passage must be burst or forced through, Verg. A. 10, 372; cf.:eo nisi corporibus armisque rupere cuneo viam,
Liv. 2, 50:rupta via,
Quint. 9, 4, 63:viam igne,
Stat. Th. 8, 469:iter ferro,
Sil. 4, 196 (with reserare viam);15, 782: Alpes,
id. 11, 135:rupto sonuit sacer aequore Titan,
Val. Fl. 2, 37:cursus,
id. ib. 1, 3; Sil. 7, 568 et saep.:rumpere media agmina,
to burst through, break through, Verg. A. 12, 683; cf.:proelia misso equo,
Prop. 3, 11, 64 (4, 10, 62):ruptā mersum caput obruit undā,
Ov. M. 11, 569:mediam aciem,
Liv. 26, 5:pugnantibus acies rumpenda,
Just. 1, 6, 11:ordines,
Liv. 6, 13:aditus,
Verg. A. 2, 494:parvos hiatus,
Sil. 5, 616:fontem,
to break open, cause to break forth, Ov. M. 5, 257:fontes abyssae magnae,
Vulg. Gen. 7, 11: se rumpere, to break out, burst forth ( = erumpere):ubi sub lucem densa inter nubila sese Diversi rumpent radii,
Verg. G. 1, 446:tantus se nubibus imber Ruperat,
id. A. 11, 548:unde altus primum se erumpit Enipeus,
id. G. 4, 368; so,rumpi, in mid. force: dum amnes ulli rumpuntur fontibus,
id. ib. 3, 428:alicui reditum,
to cut off, Hor. Epod. 13, 15.— Absol.: offendit, fregit, rumpit, icit poculo, wounds, Afran. ap. Non. 124, 6 (Com. Rel. p. 173 Rib.); so, si quis rumpet occidetve insciens ne fraus esto, an ancient form of rogation in Liv. 22, 10, 5; cf. Dig. 9, 2, 27, § 17. —Trop., to break, violate, destroy, annul, make void, interrupt, etc.:hunc quisquam... foedera scientem neglexisse, violasse, rupisse dicere audebit?
Cic. Balb. 5, 13; so,foedera,
Lucr. 2, 254; Auct. Her. 4, 14, 20; Liv. 9, 1; 21, 10; Hor. Ep. 1, 3, 35:foedus,
Liv. 3, 25, 5; 42, 40, 3:imperium,
Curt. 10, 2, 15; Tac. A. 13, 36; id. H. 3, 19:sacramenti religionem,
Liv. 28, 27:reverentiam sacramenti,
Tac. H. 1, 12:fidem induciarum, pacis, etc.,
Liv. 9, 40 fin.; 24, 29; Verg. G. 4, 213; Flor. 4, 2, 16:jus gentium,
Liv. 4, 17:hostium jus et sacra legationis et fas gentium,
Tac. A. 1, 42:rogationes vos rogatas rumpitis,
Plaut. Curc. 4, 2, 24:edicta,
Hor. C. 4, 15, 22:decreta,
Ov. M. 15, 780:leges,
Luc. 4, 175:constat, agnascendo rumpi testamentum,
is made void, Cic. de Or. 1, 57, 241; cf.:jura testamentorum ruptorum aut ratorum,
id. ib. 1, 38, 173:nuptias,
Hor. C. 1, 15, 7:amores,
Verg. A. 4, 292:condiciones pacis,
Vell. 2, 48, 5:obsequium,
Suet. Galb. 16:fata aspera,
Verg. A. 6, 882:fati necessitatem humanis consiliis,
Liv. 1, 42:ne me e somno excitetis et rumpatis visum,
break in upon, interrupt, Cic. Rep. 6, 12, 12; so,somnum,
Verg. A. 7, 458; cf. Sen. Ep. 51, 12:sacra,
Verg. A. 8, 110:carmina,
Tib. 2, 3, 20:novissima verba,
Ov. A. A. 1, 539:ut vero amplexus fessi rupere supremos,
Val. Fl. 5, 32:strepitu silentia rumpi,
Lucr. 4, 583:silentia (verbis),
Verg. A. 10, 64; Ov. M. 1, 208; 11, 598; Hor. Epod. 5, 85; Val. Fl. 3, 509; Plin. Pan. 55, 4:diutinum silentium,
App. M. 10, p. 239, 14:taciturnitatem,
Tac. A. 1, 74:patientiam,
Suet. Tib. 24:en age, segnes Rumpe moras,
break off, end delay, Verg. G. 3, 43; so,rumpe moras,
id. A. 4, 569; 9, 13; Ov. M. 15, 583 Bach, N. cr.; Val. Fl. 1, 306; Mart. 2, 64, 9; Plin. Ep. 5, 11, 2; cf.:rumpunt moras,
Luc. 1, 264:otia,
Verg. A. 6, 813.— Poet.: rumpit has imo pectore voces, breaks forth, breaks out in, gives vent to, utters, etc., Verg. A. 11, 377; so,vocem,
id. ib. 2, 129; 3, 246; Sil. 8, 301; Tac. A. 6, 20:questus,
Verg. A. 4, 553; Claud. Rapt. Pros. 2, 249:gemitum,
Sil. 4, 458.
См. также в других словарях:
tear asunder — index force (break), rend Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
tear asunder — tear to pieces, rip apart … English contemporary dictionary
asunder — adv. (formal) to rend, tear asunder * * * [ə sʌndə] tear asunder (formal) to rend … Combinatory dictionary
tear — vb Tear, rip, rend, split, cleave, rive can all mean to separate forcibly one part of a continuous material or substance from another, or one object from another with which it is closely and firmly associated. Tear implies pulling apart or away… … New Dictionary of Synonyms
tear — {{Roman}}I.{{/Roman}} noun from the eyes ADJECTIVE ▪ angry, bitter, emotional ▪ There were angry tears in Lily s eyes. ▪ happy ▪ burning, f … Collocations dictionary
tear — tear1 /tear/, n. 1. a drop of the saline, watery fluid continually secreted by the lacrimal glands between the surface of the eye and the eyelid, serving to moisten and lubricate these parts and keep them clear of foreign particles. 2. this fluid … Universalium
tear — {{11}}tear (n.1) water from the eye, O.E. tear, from earlier teahor, tæhher, from P.Gmc. *takh , *tagr (Cf. O.N., O.Fris. tar, O.H.G. zahar, Ger. Zähre, Goth. tagr tear ), from PIE *dakru /*draku (Cf. L … Etymology dictionary
tear — I n 1. teardrop, drop, droplet, bead, globule. v 2.(all of the eyes) water, well or fill up with tears, get moist or dewy or teary; secrete tears, shed tears, weep, gush, overflow. II v 1. rip, rend, reave, rive, pull apart; shred, rip or pull to … A Note on the Style of the synonym finder
asunder — adv. Asunder is used with these verbs: ↑tear … Collocations dictionary
to-tear — /tə , tŭ tārˈ/ transitive verb (pap (Spenser) to torneˈ) To tear in pieces ORIGIN: Pfx to asunder, and ↑tear2 … Useful english dictionary
διασπᾶν — διασπάω tear asunder pres part act masc voc sg (doric aeolic) διασπάω tear asunder pres part act neut nom/voc/acc sg (doric aeolic) διασπάω tear asunder pres part act masc nom sg (doric aeolic) διασπᾶ̱ν , διασπάω tear asunder pres inf act (epic… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)